Inleiding tot Remote Peering versus Direct Peering
In dit artikel leg ik de verschillen uit tussen remote peering en direct peering en som ik de voor- en nadelen van elke peeringstrategie op. Ontdek of remote of direct peering het beste is voor uw wereldwijde internet- en connectiviteitsstrategie.
Wat is internet peering?
Wat is peering en wat maakt het zo belangrijk voor het wereldwijde bereik van het internet? Peering vindt plaats wanneer internet service providers (ISP’s), content providers of carriers hun netwerken voor elkaar openstellen en verkeer met elkaar uitwisselen.
Wat hierbij van belang is, is dat beide providers afhankelijk zijn van elkaars netwerken. Om beide netwerken en de gebruikers ervan te laten profiteren, is het dus zinvol om een peeringverbinding tot stand te brengen. Door een verbinding tot stand te brengen tussen de netwerken, kan de transmissie van gegevens en de uitwisseling van inhoud vrij en onbelemmerd verlopen. Dit verbetert de internetgebruikerservaring omdat er minder vertraging is.
Peering is in de meeste gevallen gebaseerd op een gratis service. In sommige gevallen kan een partij betalen aan de andere partij waarmee hij wil peeren.
Het verschil tussen remote peering en direct peering
Als peering een directe verbinding is tussen twee netwerken, wat is dan het verschil tussen remote peering en direct peering?
Remote peering vindt plaats wanneer partijen een peeringrelatie (virtueel) op afstand tot stand brengen via een internet exchange. Belangrijk hierbij is dat beide netwerken zich niet fysiek in hetzelfde internet exchange (IX) punt of gebouw bevinden, bijvoorbeeld een datacenter. Remote peering wordt tot stand gebracht via het platform van een internet exchange, door beide netwerken op de internet exchange met elkaar te verbinden via remote verbindingen.
Bij direct peering bevinden zowel ISP’s als carriers zich al in dezelfde faciliteit. Ze kunnen beide netwerkplatformen fysiek met elkaar verbinden. Bijvoorbeeld via een glasvezelverbinding naar de exchange die zich ook in exact hetzelfde gebouw bevindt. Of via een datacenter fiber cross-connect die beide netwerken in hetzelfde gebouw fysiek met elkaar verbindt.
De voor- en nadelen van directe peering
Directe peering heeft veel voor- en nadelen ten opzichte van peering op afstand. Vanwege de fysieke infrastructuur die twee netwerken verbindt en de directe controle die netwerkbeheerders hebben over de apparatuur, wat de risico’s op ongeautoriseerde toegang en manipulatie vermindert, wordt directe peering als veiliger beschouwd dan peering op afstand.
ISP’s, contentproviders en carriers die directe peeringrelaties hebben, zijn ook minder afhankelijk van andere externe netwerken en verbindingen. Dit maakt de netwerkprestaties van directe peering stabieler, gemakkelijker in te stellen en te bedienen in vergelijking met peering op afstand.
Aan de andere kant zijn er ook nadelen en nadelen van directe peering. Een belangrijk nadeel is de vereiste om constant aanwezig te zijn op exact dezelfde locatie als het doelnetwerk om mee te peeren. Deze extra complexiteit leidt tot hogere netwerk- en datacenterbedrijfskosten.
Als klanten een wereldwijde netwerkstrategie hebben, is een volledige directe peeringstrategie bijna onmogelijk te realiseren. Klanten die uitsluitend vertrouwen op directe peering, kunnen ook niet profiteren van intelligente en slimme routeringsmogelijkheden van peering-internetknooppunten op afstand.
De voor- en nadelen van remote peering
Remote peering heeft veel voordelen ten opzichte van directe peering. Het belangrijkste voordeel is de onbeperkte flexibiliteit die remote peering klanten biedt om verbinding te maken met een oneindig aantal netwerken. Deze connectiviteit wordt bereikt via een enkele verbindingspoort naar een internetknooppunt dat remote peering-services aanbiedt. Dit maakt remote peering ongelooflijk aantrekkelijk vanuit een kostenoogpunt en aanzienlijk lagere operationele kosten in vergelijking met directe peering. Bovendien kunnen bedrijven met een enkele poort hun wereldwijde dekking eenvoudig en snel uitbreiden, in tegenstelling tot directe peering waarbij hardware-implementatie vereist is.
Voor sommige remote peering-verbindingen kan de afstand te lang zijn. Of er kunnen te veel netwerkhops zijn tussen beide peeringpartijen. Als de gegevens of inhoud erg latentiegevoelig zijn en constant hoge doorvoervolumes hebben, kan een directe peering-verbinding nog steeds beter presteren in vergelijking met een remote peering-service. Dit kan echter worden opgelost door te zoeken naar een Remote Peering-serviceprovider met een groot ecosysteem van IX-partners, strategisch gelegen in verschillende regio’s. Door een dergelijke provider te selecteren, kunnen bedrijven de latentie minimaliseren en het aantal netwerkhops verminderen, wat zorgt voor een soepelere en efficiëntere gegevensoverdracht. Op deze manier kan remote peering, zelfs in scenario’s waarin lage latentie en hoge doorvoer cruciaal zijn, nog steeds uitzonderlijke prestaties leveren, waardoor het een haalbare en voordelige optie is voor veel organisaties.
Kan een ISP het beste kiezen voor Remote- of Direct Peering?
Of remote peering of direct peering het beste is, hangt af van de locatie, het verkeer, de inhoud en het peeringbeleid van de betrokken doelnetwerken waarmee moet worden gepeerd. De beste internet- en netwerkpeeringstrategie is een hybride model, waarbij een combinatie van fysieke en remote peeringverbindingen wordt gebruikt over meerdere internet exchanges.